Maria Karolina Zofia Felicja Leszczyńska z herbu Wieniawa urodziła się 23 czerwca 1703 roku w Trzebnicy. Córka króla Polski Stanisława Leszczyńskiego oraz Katarzyny Opalińskiej. Królowa Francji, żona Ludwika XV.
Jak to się stało, że Polka zasiadła na francuskim tronie ? W 1706 roku król Polski Stanisław Leszczyński abdykował i oddał koronę Augustowi II Mocnemu. Szukał schronienia w innych krajach europejskich. W 1711 roku rodzina Leszczyńskich przeprowadziła się do Szwecji gdzie wiedli ubogie życie na emigracji. W 1717 roku Leszczyńscy dostali zaproszenie od regenta Francji Filipa Orleańskiego, osiedli się na dłużej w Alzacji.
Zapewne nikt nie przypuszczał, że córka wygnanego króla, bez posagu będzie pełnić tak zaszczytną funkcję jaką jest królowa monarchii. Kandydatek na żonę króla Ludwika XV było bardzo dużo, jednak Wersal zdecydował, że Maria Leszczyńska jest najodpowiedniejszą osobą na to miejsce. Do tej pory historycy próbują wyjaśnić dlaczego akurat wybór padł na polską królewnę. Być może jej przeważającymi atutami było to, że była młoda ( w wieku rozrodczym), cieszyła się dobrym zdrowiem, była wykształcona, kulturalna, władała kilkoma językami. Maria Leszczyńska była utalentowana, skromna i pobożna.
Mariaż Marii Leszczyńskiej i króla Francji odbył się najpierw per procura 15 sierpnia 1725 roku w Strasbourgu. Małżonkowie poznali się 4 września 1725 roku. Następnego dnia w Fontainebleau odbył się uroczysty ślub.
Maria Leszczyńska urodziła dziesięciorogo dzieci z czego troje zmarło w dzieciństwie. Pierwsze były bliźniaczki Maria Ludwika Elżbieta i Anna Henrietta urodziły się w 1727 roku. Rok później Polka wydała na świat trzecią córkę Marię Ludwikę. Cała Francja czekała na dziedzica, i tak oto w 1729 roku urodził się następca tronu Delfin Ludwik Ferdynand ( ostatecznie Ludwik Ferdynand nie został królem, ponieważ zmarł za życia swojego ojca w 1765 roku).
Królowa urodziła jeszcze sześcioro dzieci : Filipa Ludwika (1730), Marię Adelajdę (1732), Wiktorię Ludwikę (1733), Zofię Filipę (1734), Teresę Felicję (1736) i Ludwikę Marię (1737).
Małżonkowie oddalili się od siebie pod koniec lat 30. Ludwik XV spędzał więcej czasu z kochankami aniżeli ze swoją żoną, jednak Maria mimo wszystko sumiennie wykonywała swoje obowiązki bycia królową, nie bez powodu została nazwana przez społeczeństwo „ ostatnią Dobrą Królową”. Jej zamiłowania do sztuki przerodziły się w pasję, była „ambasadorką” malarstwa w Wersalu. Interesowała się teatrem, muzyką klasyczną, czytała książki, pisała wiersze. Jej życie było wypełnione dobroczynnością.
Królowa Francji, Maria Leszczyńska zmarła w Wersalu w 1768 roku. Została pochowana w bazylice Saint Denis. W kościele Notre-Dame-de-Bonsecours w Nancy zostało złożone serce Marii Leszczyńskiej obok prochów swoich rodziców Stanisława Leszczyńskiej i Katarzyny Opalińskiej.